کافکا در یکی از نامه های خود به ملینا یزنسکا ماجرای ابتلای خود را به بیماری سل شرح می دهد و به نکته ای اشاره می کند که برای شناخت شخصیت او و برخی آثارش اهمیت بسزایی دارد. کافکا می نویسد:«...بیماری من تقریباً سه سال پیش نیمه های شب با خونریزی شروع شد و من همان طور که در پی وقوع هر حادثه ی تازه ای پیش می آید ( بر خلاف آنچه بعدها به من توصیه کردند ) به جای آن که در تختخواب بمانم، هیجان زده از جا بلند شدم. شک نیست که کمی ترسیده بودم. به سمت پنجره به بیرون خم شدم، به سمت میز شست و شو برگشتم. توی اتاق بالا و پایین رفتم، روی تخت نشستم - مدام خون، اما هیچ نگران نبودم، چون به مرور ، به دلیل خاصی، فهمیده بودم که در صورت قطع شدن خونریزی، پس از سه چهار سال بی خوابی، برای نخستین بار خواهم خوابید.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر